۱۳۹۲ شهریور ۴, دوشنبه

خودرویی که مرسدس بنز به پیشنهاد محمد رضا شاه پهلوی ساخت


مرسدس بنز جی‌‌ کلاس به پیشنهاد شاه ایران ( 1970) نوعی خودرو نظامی چندین منظوره طراحی‌ شد،

حالت آن جعبه مانند، اسپرت،بسیار قدرتمند در جاده‌ها و با حد اکثر امنیت سرنشینان ساخته شده بود.
البته خود ایران که پیشنهاد دهنده چنین طرحی بود به واسطه انقلاب ۵۷، نصیبی چندانی از آن نبرد ولی‌ در حال حاضر

  نیروهای مسلح حداقل ۶۳ کشور دنیا از جمله ارتش آلمان ، نیروی زمینی کانادا و تفنگداران دریایی آمریکا از این خودرو استفاده می‌کنند .




مرسدس بنز این مدل خودرو را با توجه به شرایط بومی ایران و مخصوص ارتش ایران ساخته بود

بعد از چند سال خودروی مورد نظر تولید شده  و اولین محموله وارد ایران شد ولی با وقوع انقلاب دولت جدید از خرید مرسدس ها سر باز زد مرسدس ماند و خودروهای تولید شده ... اولین پیشنهاد به ارتش آلمان بود ولی ارتش آلمان به خاطر قیمت, از خرید امتناع کرد تا اینکه بالاخره آرژانتین خودروها را  خرید و در جنگ فالکلند یکی از این خودروها به عنوان غنیمت ارتش انگلیس به لندن برده شد, سربازان خسته از لندرور خشک و خشن ماشینی را سوار شده بودند که مانند لندرور همه جا رو بود و مانند جگوار نرم و راحت به این ترتیب تمامی خودروهای مانده در انبار مرسدس را بریتانیا یکجا خرید و به ترتیب کشور های دیگر حتی خود ارتش آلمان نیز مشتری خودرو ها شد و کلاس جدیدی در تولیدات مرسدس گشوده شد به نام 

G-Class

 امروز پس از  ٣٤ سال تولید که تغییرات ظاهری خیلی جزئی (ولی باطنی بسیار)روی این مدل بوده هنوز از نظر قیمت رتبه .
سوم رو بین محصولات کمپانی مرسدس بنزدارد  



۱۳۹۲ مرداد ۲۹, سه‌شنبه

,مریم فیروز(۱۲۹۲-۱۳۸۶)، شاهزاده قاجار, همسر نور الدین کیانوری (+ مجموعه تصویر+سند)


مریم فیروز فرمانفرما از خانواده‌هایِ تراز اول و بسیار بالایِ قاجاریه بوده و نسبت بسیار نزدیکی‌ هم با دکتر مصدق داشته است        
(دختر دایی دکتر مصدق)





بانو مریم فیروز از خانواده‌ای پر جمعیت با ۳۲ خواهر و برادر 




مریم فیروز به کمک ایرج اسکندری (شاهزاده دیگر قاجار و بنیان گذار حزب توده ایران) وارد حزب توده شد پس از چندی با نور الدین کیانوری( رهبر حزب توده) ازدواج کرد و این آغاز یک زندگی‌ پر کشمکش و تلاطم بود. 



مریم فیروز یکی‌ از رابطان دکتر مصدق با حزب توده بود و در روز‌هایِ بحرانی‌ ۲۵ تا ۲۸ مرداد این ارتباط شکل بسیار بیشتری داشت.



    پس از وقایع مرداد ۱۳۳۲، حزب توده ایران (فعال‌ترین و قوی‌ترین حزب کمونیستی خاور میانه)  غیر فعال شد و 
و مریم فیروز به همراه همسرش در سال ۱۳۳۶ ایران را ترک کرد. دمی از مبارزه با رژیم پهلوی و بر اندازی آن غافل نشدند.  در نهایت به حمایت بسیار از خمینی، انقلاب اسلامی و تلاش‌هایِ بسیار جهت پشتیبانی از خط امام، حزب توده به رهبری نور الدین کیانوری و همسرش صورت گرفت. مریم فیروز از خمینی بخاطر بر اندازی پهلوی تشکر کرد.






مریم فیروز و همسرش ، عمر‌ی مبارزه و رهبریت حزب توده ایران



   در نهایت سال ۱۳۶۱، سپاه پاسداران آن‌ها را دستگیر کرده، زندانی و شکنجه کردند.
در اعترافات کیانوری شکسته و تکیده اظهار داشت حزب توده از آغاز تا به امروز ابزاری برای جاسوسی و خیانت بوده است.




۱۳۹۲ مرداد ۲۵, جمعه

مکالمه بسیار قابل توجهی‌ بین مصدق و غلام حسین صدیقی (+ تصویر ایشان)


دکتر صدیقی که یکی‌ از  دوستداران دکتر مصدق بوده است و در کابینه ایشان سمت وزارت کشور را بر عهده داشته در نامه‌ای
 به همایون کاتوزیان می‌گوید در عین احترام و ملاحظه بسیار به دکتر مصدق گفتن حقیقت را ارجح میداند:

 دکتر مصدق : ... من مجلس را منحل می‌کنم 
دکتر صدیقی : چطور؟
دکتر مصدق: به کمک رفراندوم
دکتر صدیقی :جناب آقای دکتر، جناب عالی‌ سال هاست عضو پارلمان بوده‌اید، شهرت شما به واسطه همین مورد است،انتخابات مجلس فعلی‌ در زمان زمام داری جناب عالی‌ صورت گرفته و نسبت به آن اظهار خوش بینی‌ کرده بودید. حالا با نقص قانون اساسی‌ و وجود سوابق که در حقوق اساسی‌ و تاریخ مشروطیت هنگام فطرت‌هایِ متوالی، آیا انحلال مجلسی را که در آن اکثریت دارید از راه اجرایِ رفراندوم از حیث مصالح داخلی‌ و خارجی‌ به صلاح مملکت میدانید؟اگر پس از انحلال مجلس شاه نخست وزیر دیگری انتخاب کند چه می‌کنید؟

دکتر مصدق : شاه جرات نمیکند.
 
( مصدق نمی‌گوید قانونی‌ نیست ، زیرا به خوبی‌ میداند  که در صورت عدم وجود مجلس، شاه اختیار عزل نخست وزیر را دارد)

صدیقی حتا تا به آنجا پیش میرود که به دکتر مصدق می‌گوید: از آنجایی که انحلال مجلس را زیبنده این دولت نمیدانم اگراجازه فرمائید استعفایِ خودم را تقدیم کنم.

دکتر صدیقی با ایجاد شرایطی که به شاه قانوناً اجازه دخالت میداد موافق نبود و در مورد پیش آمد‌هایِ آن سخت بیمناک . البته تنها  دکتر صدیقی نبود که مخالف انحلال مجلس بود، سنجابی و چند تن دیگر از دلسوزان و یاران دکتر مصدق نیز مخالف بودند. رئیس مجلس نیز  که با رفراندوم انحلال مجلس مخالف بود و به نشانه اعتراض یازدهم مرداد ۱۳۳۲ از سمت خود استعفا داد..






منبع:

کتاب مصدق و نبرد قدرت  :  همایون کاتوزیان
نامه دکتر صدیقی به کاتوزیان که در مجله `` فصل کتاب `` سال ۱۳۷۰ در لندن نیز چاپ شده 
است.






۱۳۹۲ مرداد ۲۳, چهارشنبه

۲۵ مرداد، سالروز اعدام عاطفه رجبی سهاله




دختر ۱۶ ساله‌ای که به جرم بی‌ عفتی خود قاضی حلقه دار را بر گردنش آویخت.



عاطفه مادر نداشت، پدرش معتاد بود و مراقبت از پدربزرگ و مادر بزرگ پیرش نیز بر عهده او بود، مدرأک پزشکی‌ او ثابت میکرد که بخاطر تمام فشار‌هایِ زندگی‌ تعادل درستی‌ نداشت. او چندین بار توسط گشت ارشاد باز داشت شده بود.



در جلسه داد گاه هنگامی که به تجاوز‌هایِ مکرر پرسنل سابق ۵۱ ساله سپاه ، علی‌ دارایی، اشاره می‌کند، قاضی علی‌ دارایی را فقط به شلاق و عاطفه را به اعدام محکوم می‌کند.

قاضی با اسناد غیر واقعی‌ سنّ عاطفه را ۲۲ سال اعلام می‌کند،

شیرین عبادی گفته است:ما نباید قاضی و سیستم قضاوت ایران را در این مورد محکوم کنیم.آنان مجبورند که قوانین شریعت اسلامی را اجرا کنند.




 :لینک همین مطلب به انگلیسی‌ 

منبع:


۱۳۹۲ مرداد ۱۶, چهارشنبه

روزگاری که دریاچه ارومیه ، دریاچه رضاییه بود ! ١٣٤٩ خورشیدی




دریاچه رضاییه ( ارومیه ) بین استان های آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی در ایران واقع شده است. این دریاچه بزرگترین دریاچه در خاورمیانه و دومین دریاچه آب شور در جهان بود! به عنوان زیستگاه حیوانات در یونسکو ثبت شده و به عنوان یک تالاب از اهمیت بین المللی تحت کنوانسیون 1971 رامسر ذکر شده است. دریاچه رضاییه یکی از ثروتمندترین تنوع زیستی را داشته و بیش از 210 گونه از پرندگان از جمله فلامینگو، پلیکان، و همچنین بسیاری از گونه های خزندگان، دوزیستان، 
پستانداران از جمله گوزن زرد ساکن دریاچه و اطراف آن بودند.

.










برگرفته از فیس‌بوک تاریخ در تصویر












محمد مکری : جمهوری اسلامی با حکومت مذهبی‌ تفاوت دارد


دکتر محمد مُکری - (۱۳۰۵، کرمانشاه - ۱۳۸۶، پاریس) نویسنده، شاعر، محقق و زبان شناس معاصر ایران است.
"مُکری" یکی از نیروهای ملی طرفدار مصدق به حساب می آمد ....
او باور داشت جمهوری اسلامی حکومت مذهبی‌ نیست

مکری در پاریس همراه امام و مشاور ایشان بوده و پس از انقلاب نیز در سمت سفیر ایران در شوروی (۱۳۵۸-۱۳۶۲) بوده است.











۱۳۹۲ مرداد ۱۴, دوشنبه

جدول نرخ ارز مرداد ۱۳۵۸ ،


تفاوت را ببینید، شاهکاری که فقط از جمهوری اسلامی بر آمد.









اصل چهارم انقلاب سفید: سهیم کردن کارگران در سود کارخانه ها


در یک همه پرسی در تایخ ۶ بهمن ۱۳۴۱ در چهارچوب انقلاب شاه و مردم شش اصل به تصویب مردم ایران رسید که اصل چهارم آن سهیم کردن کارگران در سود خالص کارخانه‌های صنعتی و تولیدی بود.



بر اساس این اصل، کارگران و کارفرمایان به وسیله سندیکاهای خود، و بر پایه قراردادهای جمعی کارگران، بدون دخالت دولت در سود خالص واحدهای صنعتی شریک می‌شوند.

 در سال ۱۳۵۶ پانصد و سی هزار (۵۳۰۰۰۰) کارگر بخش خصوصی و دولتی توانستند سودی برابر با دوازده میلیارد ریال به دست بیاورند که برای هر یک به معنای یک تا دو ماه دستمزد اضافه آنان بود. کارگران ایرانی با سهم ۲۰٪ از سود کارخانه‌ها سهیم شدند. در سیر این پیشرفت‌ها بانک رفاه کارگران با دادن وام با بهره چهار در صد به کارگران در ایجاد تعاونی‌ها کمک می‌نماید. 

قوانین کارگری سه سیاست اشتغال، مزد و بهره‌وری را دنبال می‌کند.اجرای این اصل نه تنها مانع ایجاد فاصله طبقاتی و ایجاد روابط سالم و سازنده بین گروه‌های مختلف اجتماعی می‌شد بلکه باعث می‌شد کارگران محیط کار را از آن‌ خودشان بدانند، و به کار و تلاش بیشتر ترغیب شوند و میزان تولیدات ملی با کیفیت بیشتر افزایش می‌ یافت.

....














۱۳۹۲ مرداد ۱۲, شنبه

مهتاب بلوچ، سوزن دوز معروف بلوچ که لباسای فرح پهلوی را دوخته است.

مهتاب نوروزی مشهورترین سوزن‌دوز بلوچستان ایران بود. تعدادی از آثار مهتاب نوروزی در مجموعهٔ سعدآباد تهران نگهداری می‌شود. لباس‌های درباری که او به همراه دیگر سوزن‌دوزان بلوچ به سفارش فرح دیبا، ملکهٔ سابق ایران در دههٔ پنجاه خورشیدی دوخته‌بود، از جمله این آثار استمهتاب نوروزی از کودکی سوزن‌دوزی می‌کرد و در شانزده‌سالگی هم... استاد شد و در مجموع به مدت ۶۳ سال به سوزن‌دوزی ادامه داد. او این هنر را از مادرش یاد گرفته بود. مهتاب هیچ‌وقت ازدواج نکرد و همیشه تنها بود؛ او در این باره می‌گفت:
وقتی خواستگار برایم می‌آمد یک تکه پارچه برمی‌داشتم و می‌رفتم توی یک اتاق سوزن‌دوزی می‌کردم. هیچ وقت هم عاشق نشدم چون آن زمان رسم نبود که شوهر را ببینی. فقط باید به حرف خانواده‌ات گوش می‌کردی اما من هیچ وقت دل به هیچ مردی ندادم! خانواده‌ام هم که وقتی فهمیدند دلم نمی‌خواهد ازدواج کنم دیگر کاری به کارم نداشتند.
با این وجود اما می‌گفت که همهٔ دختران روستا فرزندانش هستند و به همهٔ آن‌ها سوزن‌دوزی یاد می‌داد.


او نزدیک به ۵۰ سال روی پارچه‌ها، نقش بلوچ زد تا آن‌جا که در چهار سال گذشته به‌خاطر دیسک کمر، از ادامهٔ کار باز ایستاد.علاوه‌ بر مشکلات کمرش به آلزایمر هم مبتلا شده بود و برای همین در سال‌های آخر عمرش نزد برادرزاده‌اش، زینب نوروزی که حالا خودش استاد سوزن‌دوزی شده‌است زندگی می‌کرد.

ادارهٔ میراث فرهنگی استان سیستان و بلوچستان از سال ۱۳۸۶ برای او ۱۶ سال سابقهٔ کار در نظر گرفت و بر اساس آن به او حقوق بازنشستگی می‌پرداخت. پس از تقدیری که فرهنگستان هنر از مهتاب نوروزی و سیزده هنرمند دیگر در برنامهٔ «گنجینه‌های از یاد رفتهٔ هنر ایرانی» در سال ۱۳۸۶ انجام داد به سال‌ها تلاش او در اداره‌های مختلف استان سیستان و بلوچستان برای دریافت حقوق بازنشستگی و بیمه‌شدن پایان داده شد و مقرری در پنج سال آخر عمر مهتاب نوروزی که به دلیل کهولت سن و کم‌بینائی دیگر قادر به سوزن‌دوزی نبود، پرداخت شد.

دست‌آفریده‌های این بانوی سوزن‌دوز در نمایشگاه‌های داخل و خارج از ایران بارها به نمایش درآمده و نظر همگان را به خود جلب کرده‌است. کارهای ایشان بارها به فرانسه رفته و در مزون‌های مختلف آن دیار به عنوان کار تکمیلی لباس‌های فاخر مورد استفاده قرار گرفته‌است.

این بانو به جز سوزن‌دوزی در پریواردوزی، سیاه‌دوزی، آینه‌دوزی، سکه‌دوزی و رودوزی نیز در منطقهٔ سیستان و بلوچستان سرآمد همگان بود و اکثر دختران این خطه از هنر و دانش وی بهره‌مند شدند.

او در جوانی به‌خاطر ظرافت بی‌مانندی که در کار سوزن‌دوزی داشت، انتخاب شد تا بر لباس‌های فرح دیبا نقش بزند که اکنون در مجموعهٔ سعدآباد به‌نمایش گذاشته شده‌اند، بی‌آن‌که نامی از این هنرمند برجسته در کنار آن‌ها آورده شده باشد. فیلم‌های مستند زیادی از زندگی این هنرمند برجستهٔ صنایع دستی شاخته شده‌است، اما کمتر کسی او را می‌شناخت یا از او سراغی می‌گرفت
در نهایت او در شامگاه جمعه ۲۴ تیر ۱۳۹۱ در زادگاهش روستای قاسم‌آباد در هفت‌کیلومتری بمپور در سن ۷۸ سالگی درگذشت.



مهتاب نوروزی از وزارت ارشاد نشان درجهٔ یک هنری گرفت و قرار بود مهر اصالت یونسکو را هم دریافت کند. همچنین در سال ۱۳۸۶ فرهنگستان هنر از مهتاب نوروزی و سیزده هنرمند دیگر در برنامهٔ «گنجینه‌های از یاد رفتهٔ هنر ایرانی» تقدیر کرد.













۱۳۹۲ مرداد ۱۰, پنجشنبه

تصویری از کشتی رافائل ، تایتانیک ایرانی، بندر بوشهر،۱۳۵۶،





کشتی رافائل زمان پهلوی دوم برای گردش و تفریح مردم خریداری شده بود و در آن زمان از نظر امکانات تفریحی اش 
نظیر نداشت.
کشتی رافائل در سال 1344 تا 90 میلیون دلار قیمت گذاری شد ، اما ایتالیا با توجه به شرایط اقتصادی 10 سال بعد آن را به مبلغ فقط 2 میلیون دلار به ایران فروخت . 
نخستين طرح كشتی "رافائل" در سال 1337 توسط ایتالیایی ها كشيده شد و رافائل به طول 276 متر و عرض 31 متر در کشور ایتالیا ساخته شد .
در كشتی رافائل 850 خروجی راديو تلفنی ، 6 استخر شنا ، 750 كابين (در هر كابين يك حمام و توالت شيك و لوكس كه با مرمرهای ايتاليايی تزيين شده بود وجود داشت) ، 18 آسانسور ، 30 سالن اجتماعات ، تالار نمايشی با 500 صندلی و باشگاه 
های ژيمناستيك و پرورش اندام ساخته شده بود .


روزی که رافائل از ایتالیا به سوی ایران در حرکت بود ، مردم ایتالیا با اشک رافائل را بدرقه کردند . چون رافائلی را که خودشان ساخته بودند ، مجبور بودند به ایران بفروشند .
رافائل در میان اشک و اندوه ایتالیا را ترک کرد و زیبا و خرامان به سوی ایران پیشرفت .
در بهار 1356 رافائل با 50 خدمه ايتاليايی و با افزايش ظرفيت در حد سكنای 1800 نفر در بندر بوشهر پهلو گرفت .


موج ها ی دریا بوق بلند و غریبی را به گوش اهالی شهر بوشهر می رساند .
مردمان بندر بوشهر وقتی از پنجره ی خانه های بافت قدیم به بیرون نگاه انداختند حیرت زده ، غول سفید و باشکوهی را دیدند که به ساحل بوشهر نزدیک می شد . 
کسی خبر نداشت که این کشتی بزرگ و سفید 
 که  بدنه اش این چنین  درخشان بود ، قرار است سال ها مهمان ذهن و جان مردمان این شهر شود .
بوشهری ها که تا به حال کشتی های زیادی را دیده بودند فوج فوج می آمدند ، در ساحل جمع می شدند و با اشتیاق این کشتی زیبا را می دیدند و با زمینه ای از این کشتی عکس می گرفتند .
اواخر سال ۵۷ خدمه ایتالیایی کشتی رافائل کم‌ کم به کشورشان برگشتند ...


بعد از انقلاب ، طولی نکشيد که ايران درگير جنگ با عراق شد .
در بعد از انقلاب تصمیماتی در مورد بازگرداندن رافائل و میکل آنژ به سفرهای دریایی گرفته شد ، اما هرگز عملی نشد ! 
در سال 1362 دو هواپیمای عراقی با چند موشک آن را هدف قرار دادند . 
رافائل در این حمله صدمه زیادی دید و در آب زمین ‌گیر شد و اگر چه قابل تعمير بود ، اما هيچکش نفهميد چرا کسی اينکار را برای نجات رافائل انجام نداد ...


همه تجهيزات و مبلمان لوکس رافائل به يغما رفت . این کشتی که تا نیمه ‌ای از بدنه‌ در آب فرو رفته بود ، چیزی نگذشت که یک کشتی باری به نام ایران سلام (ایران سیام) ناگهان به صورت اتفاقی با آن برخورد کرد و به بدنه اش آسیب جدی رساند و کاری را که هواپیماهای عراقی آغازش کرده بودند تمام کردد ...

بدین ترتیب کشتی اقیانوس پیمای رافائل نتوانست بیشتر از تقریبا 7 سال در کنار سواحل بوشهر دوام بیاورد و خیلی زود به 
افسانه ای غریب و زیستگاه آبزیان دریایی تبدیل شد ‌.

در حال حاضر کشتی رافائل در ساحل بوشهر ديده نمی شود و زير 7 متر آب ، در فاصله ی 2 كيلومتری نيروگاه اتمی قرار 
گرفته است .





همین مطلب در


بدبخت‌ترین مردم کسانی‌ هستند که تاریخ خود را به ریشخند میگیرند

و این یکی‌ از درماندگی ‌هایِ ایرانیانست که سرچشمه بدبختی‌هایِ خود را نمی‌فهمند

احمد کسروی، سردار روشنگری